ดี ชั่ว ให้รู้หมด แล้วอดให้ได้
"...ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ #คนดี เป็นไฉน ?
บุคคลบางคนในโลกนี้
เป็นผู้งดเว้นจากการฆ่าสัตว์
งดเว้นจากการลักทรัพย์
งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม
งดเว้นจากการพูดเท็จ
งดเว้นจากการพูดคำส่อเสียด
งดเว้นจากการพูดคำหยาบ
งดเว้นจากการพูดคำเพ้อเจ้อ
เป็นผู้ไม่มักโลภ
ไม่มีจิตพยาบาท
มีความเห็นชอบ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลนี้เราเรียกว่า คนดี ฯ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ #คนดีที่ยิ่งกว่าคนดี เป็นไฉน ?
บุคคลบางคนในโลกนี้
เป็นผู้งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการฆ่าสัตว์อีกด้วย
เป็นผู้งดเว้นจากการลักทรัพย์ด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการลักทรัพย์อีกด้วย
เป็นผู้งดเว้นจากการประพฤติผิดในกามด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการประพฤติผิดในกามอีกด้วย
เป็นผู้งดเว้นจากการกล่าวเท็จด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการกล่าวเท็จด้วย
เป็นผู้งดเว้นจากการกล่าวคำส่อเสียดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการกล่าวคำส่อเสียดอีกด้วย
เป็นผู้งดเว้นจากการกล่าวคำหยาบด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการกล่าวคำหยาบอีกด้วย
เป็นผู้งดเว้นจากการกล่าวคำเพ้อเจ้อด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการกล่าวคำเพ้อเจ้ออีกด้วย
เป็นคนงดเว้นในความโลภด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นงดเว้นในความมักโลภอีกด้วย
เป็นผู้งดเว้นในความมีจิตพยาบาทด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นงดเว้นในความพยาบาทอีกด้วย
เป็นผู้มีความเห็นชอบด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในความเห็นชอบอีกด้วย
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลนี้เราเรียกว่า คนดีที่ยิ่งกว่าคนดี ฯ
...
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ #คนชั่ว เป็นไฉน ?
บุคคลบางคนในโลกนี้
มีความเห็นผิด
มีความดำริผิด
มีวาจาผิด
มีการงานผิด
มีอาชีพผิด
มีความพยายามผิด
ตั้งสติผิด
ตั้งใจมั่นผิด
มีความรู้ผิด
มีความพ้นผิด
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลนี้เราเรียกว่า คนชั่ว ฯ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ #คนชั่วที่ยิ่งกว่าคนชั่ว เป็นไฉน ?
บุคคลบางคนในโลกนี้
เป็นผู้มีความเห็นผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในความเห็นผิดอีกด้วย
เป็นผู้มีความดำริผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในความดำริผิดอีกด้วย
เป็นผู้มีวาจาผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในวาจาผิดอีกด้วย
เป็นผู้มีการงานผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในการงานผิดอีกด้วย
เป็นผู้มีอาชีพผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในอาชีพผิดอีกด้วย
เป็นผู้มีความพยายามผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในความพยายามผิดอีกด้วย
เป็นผู้ตั้งสติผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในการตั้งสติผิดอีกด้วย
เป็นผู้ตั้งใจมั่นผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในการตั้งใจมั่นผิดอีกด้วย
เป็นผู้มีความรู้ผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในความรู้ผิดอีกด้วย
เป็นผู้มีความพ้นผิดด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นในความพ้นผิดอีกด้วย
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลนี้เราเรียกว่า คนชั่วที่ยิ่งกว่าคนชั่ว..."
พระไตรปิฎก เล่ม ๒๑ ข้อ ๒๐๗ - ๒๐๘