
ต้องท่องเที่ยวมาแล้ว เพราะไม่รู้อริยสัจจ์ ๔
ภิกษุ ท. ! เพราะไม่รู้ถึง ไม่แทงตลอด ซึ่งอริยสัจจ์สี่อย่าง, เราแหละพวกเธอทั้งหลาย จึงท่องเที่ยวไปแล้วในวัฏฏสงสาร ตลอดกาลยืดยาวนานถึงเพียงนี้. ภิกษุ ท. ! เพราะไม่รู้ถึง เพราะไม่แทงตลอดซึ่งอริยสัจจ์สี่อย่างเหล่าไหนเล่า ? สี่อย่างคือ
อริยสัจจ์คือทุกข์,
อริยสัจจ์คือเหตุให้เกิดทุกข์,
อริยสัจจ์คือ ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์,
อริยสัจจ์คือทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์.
ภิกษุ ท. ! เพราะไม่รู้ถึง ไม่แทงตลอด ซึ่งอริยสัจจ์สี่ประการ เหล่านี้แล, เราและพวกเธอทั้งหลาย จึงได้ท่องเที่ยวไปแล้ว ในสังสารวัฏตลอดกาลยืด ยาวนานถึงเพียงนี้. ...ฯลฯ...
-------------
ชุดห้าเล่มจากพระโอษฐ์เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๕๘๒