เจริญพละ ๕ เพื่อละ โอรัมภาคิยสังโยชน์

เจริญพละ ๕ เพื่อละ โอรัมภาคิยสังโยชน์

พละ ๕ ประการนี้ ๕ ประการเป็นไฉน?

พลสังยุต
ว่าด้วยพละ ๕
[๑๐๙๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย พละ ๕ ประการนี้ ๕ ประการเป็นไฉน? คือ
สัทธาพละ ๑
วิริยพละ ๑
สติพละ ๑
สมาธิพละ ๑
ปัญญาพละ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย พละ ๕ ประการ นี้แล.
[๑๑๐๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม่น้ำคงคา
ไหลไปสู่ทิศปราจีน
หลั่งไปสู่ทิศปราจีน
บ่าไปสู่ทิศปราจีน
แม้ฉันใด ภิกษุเจริญพละ ๕ กระทำให้มากซึ่งพละ ๕
ย่อมเป็นผู้น้อมไปสู่นิพพาน
โน้มไปสู่นิพพาน
โอนไปสู่นิพพาน ฉันนั้นเหมือนกัน.
[๑๑๐๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุเจริญพละ ๕ กระทำให้มากซึ่งพละ ๕ อย่างไรเล่า
ย่อมเป็นผู้น้อมไปสู่นิพพาน
โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน?
ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเจริญสัทธาพละ อันอาศัยวิเวก
อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปในการสละ ย่อมเจริญวิริยพละ ...
สติพละ ...
สมาธิพละ ...
ปัญญาพละ
อันอาศัยวิเวก
อาศัยวิราคะ
อาศัยนิโรธ
น้อมไปในการสละ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจริญพละ ๕ กระทำให้มากซึ่งพละ ๕ อย่างนี้แล
ย่อมเป็นผู้น้อมไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน.
[๑๑๐๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สังโยชน์อันเป็นส่วนเบื้องบน ๕ เหล่านี้ สังโยชน์อัน
เป็นส่วนเบื้องบน ๕ เป็นไฉน? คือ
รูปราคะ
อรูปราคะ
มานะ
อุทธัจจะ
อวิชชา
ดูกรภิกษุทั้งหลาย สังโยชน์อันเป็นส่วนเบื้องบน ๕ เหล่านี้แล.
[๑๑๐๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย พละ ๕ อันภิกษุพึงเจริญ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้ เพื่อความสิ้นไป เพื่อละสังโยชน์อันเป็นส่วนเบื้องบน ๕ เหล่านี้แล
พละ ๕ เป็นไฉน? ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเจริญสัทธาพละ ...
วิริยพละ ...
สติพละ ...
สมาธิพละ
ปัญญาพละ
อันอาศัยวิเวก
อาศัยวิราคะ
อาศัยนิโรธ
น้อมไปในการสละ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย พละ ๕ เหล่านี้
อันภิกษุพึงเจริญเพื่อรู้ยิ่ง
เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป
เพื่อละสังโยชน์
อันเป็นส่วนเบื้องบน ๕ เหล่านี้แล.
[๑๑๐๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม่น้ำคงคาไหลไปสู่ทิศปราจีน หลั่งไปสู่ทิศปราจีน บ่าไปสู่ทิศปราจีน แม้ฉันใด ภิกษุเจริญพละ ๕ กระทำให้มากซึ่งพละ ๕
ย่อมเป็นผู้น้อมไปสู่นิพพาน
โน้มไปสู่นิพพาน
โอนไปสู่นิพพาน ฉันนั้นเหมือนกัน.
[๑๑๐๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจริญพละ ๕ กระทำให้มากซึ่งพละ ๕ อย่างไรเล่าย่อม
เป็นผู้น้อมไปสู่นิพพาน
โน้มไปสู่นิพพาน
โอนไปสู่นิพพาน? ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเจริญสัทธาพละ
มีอันกำจัดราคะเป็นที่สุด
มีอันกำจัดโทสะเป็นที่สุด
มีอันกำจัดโมหะเป็นที่สุด ...
ย่อมเจริญปัญญาพละ
มีอันกำจัดราคะเป็นที่สุด
มีอันกำจัดโทสะเป็นที่สุด
มีอันกำจัดโมหะเป็นที่สุด
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจริญพละ ๕ อย่างนี้แล ย่อมเป็นผู้น้อมไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน.
[๑๑๐๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สังโยชน์อันเป็นส่วนเบื้องบน ๕ เหล่านี้ สังโยชน์อันเป็น
ส่วนเบื้องบน ๕ เป็นไฉน? คือ
รูปราคะ
อรูปราคะ
มานะ
อุทธัจจะ
อวิชชา
ดูกรภิกษุทั้งหลาย สังโยชน์อันเป็นส่วนเบื้องบน เหล่านี้แล.
[๑๑๐๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย พละ ๕ อันภิกษุพึงเจริญเพื่อรู้ยิ่ง
เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป
เพื่อละซึ่งสังโยชน์
อันเป็นส่วนเบื้องบน ๕ เหล่านี้แล
พละ ๕ เป็นไฉน? ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเจริญสัทธาพละ
มีอันกำจัดราคะเป็นที่สุด
มีอันกำจัดโทสะเป็นที่สุด
มีอันกำจัดโมหะเป็นที่สุด ...
ย่อมเจริญปัญญาพละ
มีอันกำจัดราคะเป็นที่สุด
มีอันกำจัดโทสะเป็นที่สุด
มีอันกำจัดโมหะเป็นที่สุด
พละ ๕ เหล่านี้แล
อันภิกษุพึงเจริญเพื่อรู้ยิ่ง
เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป
เพื่อละซึ่งสังโยชน์
อันเป็นส่วนเบื้องบน ๕ เหล่านี้แล.
พระไตรปิฎกไมย(ฉบับหลวง) เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๒๖๖ ข้อที่ ๑๐๙๙ - ๑๑๐๗
https://youtu.be/HEXaQCeAXtc

https://youtu.be/f9-P6lYcLSU

https://youtu.be/flASQ9FtxaE